معلم کاشف

پدر و مادر و معلمان گرامی،

یکی از اصولی که دانش‌آموزان مقطع ابتدایی باید بیاموزند، توانایی تطبیق و ارتباط آموخته‌های کلاس‌های درسی با دنیای واقعی است.

وظیفه‌ی آموزش صحیح مهارت‌های اجتماعی و کسب و کار، یکی از وظایف معلم‌ها است. با توجه به رشد سریع تکنولوژی، اصولی نظیر کارآفرینی، نوآوری، حل مسئله و تفکر نقادانه، مواردی هستند که در مقطع ابتدایی و اوایل دوره متوسطه باید به دانش‌آموزان آموخت.

سرچشمه کارآفرینی و ریشه‌های آن را باید در کجا جست؛ ژنتیک، محیط، و یا برای مثال فرهنگ خانواده؟ تصور بسیاری چنین است که افراد از شکم مادر خود کارآفرین زاده می‌شوند، چرا که کارآفرینان دارای خصوصیاتی هستند که افراد عادی از آن بی‌بهره‌اند. اما شواهد حاکی از آن است که روحیه کارآفرینی بر بستر ارز‌ش‌های فرهنگی و خانوادگی و از بدو کودکی شکل می‌گیرد.

کار آفرینی به عنوان واحدهای درسی در بسیاری از رشته‌ها تدریس می‌شود. درگوشه و کنار دنیا مؤسسات و مراکزی وجود دارند که طی دوره‌هایی مهارت‌های کارآفرینی را به دیگران می‌آموزند.

بسیاری از نظریه پردازان معتقدند که اصول و مبانی کارآفرینی باید در رده‌های سنی پایین‌تر آموزش داده شود تا هرگاه فرد به سن جوانی رسید این آموزش‌ها نمود بیرونی پیدا کند و در زمان درست فرد را تبدیل به یک کارآفرین کند. در برخی موارد کارآفرینان را همانند مدیران تربیت کرده و آموزش می‌دهند در صورتی که این دو کاملاً از هم متمایزند. مدیر به دنبال اجراست اما یک کارآفرین همواره به دنبال ایده‌های نو و خلاقانه است.

آنچه در مدارس کارآفرینی به عنوان شعار مطرح می‌شود این است که “ مشکلات یک فرصت هستند“.